Zamiast wydawać miliony na likwidację stad drobiu, lepiej sfinansować profilaktykę
Krajowa Izba złożyła wniosek do resortu rolnictwa o zweryfikowanie planĂłw finansowych w projektach programĂłw zwalczania Salmonelli w stadach drobiu na 2009 r. i przeznaczenie odpowiednich środkĂłw na zakup szczepionek.
W projektach programĂłw nie uwzględniono możliwości finansowania zakupu szczepionek ochronnych p. Salmonelli, pomimo, że unijne przepisy dotyczące procedur i zasad ubiegania się o wkład finansowy WspĂłlnoty w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania chorĂłb zwierząt i chorĂłb odzwierzęcych, przewidują taką możliwość.
Większość krajĂłw członkowskich finansuje już zakup szczepionek, wykorzystując przepisy zawarte w Decyzji Komisji 2007/782/WE z dnia 30 listopada 2007 r. zatwierdzającej roczne i wieloletnie programy krajowe oraz wkład finansowy WspĂłlnoty w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektĂłrych chorĂłb zwierząt i chorĂłb odzwierzęcych, przedstawione przez państwa członkowskie na 2008 r. i na lata następne.
Niewykorzystanie tych możliwości jest bardzo poważnym strategicznym błędem naszych krajowych programĂłw, zarĂłwno z punktu widzenia osiągania wyznaczonych celĂłw wspĂłlnotowych – czyli ograniczania częstości występowania pałeczek Salmonelli w stadach drobiu, jak i ze względu na wysokie koszty realizacji programĂłw, wydatkowane głĂłwnie na odszkodowania z tytułu likwidacji stad, zamiast na profilaktykę i poprawę skuteczności działań.
W uzasadnieniu wniosku złożonego w dniu 10 kwietnia 2008 r. Izbą podkreśla, że szczepienia ochronne przeciw zakażeniom pałeczkami Salmonella zostały uznane i określone w unijnym prawie jako skuteczny instrument w ograniczaniu infekcji i siewstwa.
Jednoznaczna opinia w tej sprawie została zawarta w pkt.12 preambuły do rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1177/2006 z dnia 1 sierpnia 2006 r.:
„Na podstawie obecnych dowodĂłw naukowych stosowanie żywych lub inaktywowanych szczepionek przeciwko Salmonella enteritidis powinno być obowiązkowe w państwach członkowskich charakteryzujących się wysoką chorobowością w celu poprawy ochrony zdrowia publicznego. Progiem wskazującym na konieczność obowiązkowego szczepienia powinna być chorobowość Salmonella enteritidis wykazana w czasie badań podstawowych zgodnie z decyzją Komisji 2004/665/WE oraz w ramach systemĂłw badawczych zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 2160/2003.”
RĂłwnie istotnym uzasadnieniem naszego wniosku jest przepis art. 3 ust. 3 tego samego rozporządzenia Komisji z dnia 1 sierpnia 2006 r.:
„Programy szczepienia przeciwko Salmonella enteritidis, zmniejszające wydalanie bakterii i skażenie jaj, stosuje się w państwach członkowskich przynajmniej w okresie hodowli u wszystkich kur niosek najpĂłźniej od dnia 1 stycznia 2008 r., o ile państwa członkowskie nie wykażą chorobowości wynoszącej poniżej 10% na podstawie wynikĂłw badania podstawowego zgodnie z art. 1 decyzji Komisji 2004/665/WE lub na podstawie monitorowania realizacji celĂłw wspĂłlnotowych ustanowionych zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003.”
Izba jest przekonana, że pomoc finansowa na zakup szczepionek rozpowszechni szczepienia zwłaszcza wśrĂłd mniejszych producentĂłw i rĂłwnocześnie zagwarantuje, że obowiązek szczepień będzie przestrzegany i łatwiejszy do kontroli.