Nadinterpretacja unijnych wymagań dobrostanu w krajowym rozporządzeniu.
Nadinterpretacja unijnych wymagań dobrostanu w krajowym rozporządzeniu.
2010-06-10
Krajowa Izba wystąpiła z wnioskiem do ministra rolnictwa o zmianę przepisĂłw Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunkĂłw zwierząt gospodarskich, dla ktĂłrych normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 56 poz. 344).
Wniosek ten został sformułowany na podstawie zastrzeżeń dotyczących niektĂłrych regulacji ww. rozporządzenia, zgłoszonych przez producentĂłw kurcząt brojler oraz jaj spożywczych. Rozporządzenie jest niezgodne z dyrektywami Rady nr 2007/43/WE oraz nr 1999/74/WE. Jego przepisy będą skutkować egzekwowaniem przez Inspekcję Weterynaryjną od dnia 30 czerwca 2010 r. nadmiernych wymagań "dobrostanu", całkowicie oderwanych od wspĂłłczesnego wyposażenia ferm i aktualnie stosowanych technologii produkcji.
Wniosek dotyczy:
- skreślenia szczegĂłłowych wymagań dotyczących liczby i długości brzegu poideł, czyli uchylenia § 35 pkt. 2 ppkt. a), b) i c) ww. rozporządzenia, W uzasadnieniu wniosku w tym zakresie powołaliśmy się, m. in., na opinie producentĂłw przedstawione na stronie internetowej www.ppr.pl , podstrona Drobiarstwo - Forum, na charakterystykę techniczną wybranych systemĂłw pojenia i typĂłw poideł (na podstawie ofert producentĂłw i dystrybutorĂłw wyposażenia kurnikĂłw) oraz na polsko-duński Katalog przykładowych rozwiązań systemĂłw utrzymania drobiu.
Wytyczne poszczegĂłlnych firm dostępne są na ich stronach internetowych:
- zmiany definicji ściĂłłki określonej w § 2 pkt. 17 ww. rozporządzenia i dostosowanie tej definicji do wymagań dobrostanu w systemie klatkowym. W uzasadnieniu wniosku z dnia 1 czerwca 2010 r. powołaliśmy się na nasz wcześniejszy wniosek z dnia 24 sierpnia 2009 r. o właściwe doprecyzowanie definicji ściĂłłki, odnoszącej się wyłącznie do systemu klatkowego, aby w ten sposĂłb odrĂłżnić ją od ogĂłlnej definicji ściĂłłki , ktĂłra nie nadaje się do zastosowania w klatkach . Załączyliśmy tekst artykułu ekspertĂłw IBMER (Polskie Drobiarstwo, nr 6/2009), ktĂłrzy wymieniają przeciwwskazania sanitarne i zoohigieniczne oraz bariery techniczne uniemożliwiające zastosowanie w klatkach typowego materiału ściĂłłkowego, takiego jak: trociny, piasek, sieczka, wiĂłry drzewne, słoma.
Przesłaliśmy także jako dodatkowy, istotny dla zmiany przepisĂłw, załącznik: Opinię Krajowej Izby z dnia 6 maja 2006 r. znak ID/73/2006 na temat zapewnienia kurom nieśnym warunkĂłw dobrostanu w klatkach tzw. wzbogaconych o dodatkowe wyposażenie, między innymi, w materiał (ściĂłłkę), umożliwiającą kurom dziobanie i grzebanie w podłożu. Opinia ta powstała na podstawie konsultacji z ekspertami, z wykorzystaniem praktycznych doświadczeń producentĂłw i użytkownikĂłw klatek w Polsce oraz w innych krajach członkowskich. Wiadomo nam, że opinia ta była z powodzeniem wykorzystywana jako właściwa interpretacja wymagań dla podłoża (ściĂłłki) w klatkach, określonych w rozporządzeniu MRiRW z dnia 2 września 2003 r. ( rozporządzenie to będzie uchylone z dniem 30 czerwca 2010 r.)
Materiały stanowiące wyposażenie nowego typu klatek, takie jak miękkie wykładziny czy maty wykonane z nowoczesnych tworzyw, np. imitujące krĂłtko przystrzyżoną trawę, z powodzeniem spełniają funkcję określoną w przepisach dyrektywy.
Tego rodzaju tworzywa wykorzystane do wyposażenia klatek dla kur nieśnych mają znacznie więcej zalet niż zwykła, tradycyjna ściĂłłka ze słomy czy trocin.
Tworzywa te bowiem minimalizują zatrzymywanie odchodĂłw w klatce, a przez to mają wpływ na zmniejszenie emisji gazĂłw do powietrza.
Przewagą tego rodzaju ściĂłłki ( podłoża ) jest możliwość jej łatwego mycia i dezynfekcji, co ma rĂłwnież zasadnicze znaczenie dla przestrzegania warunkĂłw dobrej praktyki produkcyjnej i higienicznej oraz poprawy bezpieczeństwa zdrowotnego produkowanych jaj.